Zamanı durdurmak istiyorum, geçmişten ve gelecekten uzak, belirsiz bir yaşamın kollarında sarmalanıp yarını düşünmeden yaşamak. Hedefsiz kurşunların saplandığı düello kurşunları gibi hedefsiz. Mutlu masal kahramanlarının gülümsemelerinde bulunmalıyım. Kaçıp saklandığım kör kuyular yaşam alanım olmalı, cevapsız sorularla yaşamak istemiyorum.
Gözlerimi kapatıp zamanın dişlerli arasında eziliyorum. Parçalanan hücrelerim umutsuzluğun çarkına sıkışıyor. Yaşantımda, ardımda kalan yaşanmamış çocukluğum, ağır sorumluluk altında geçen gençliğimin üzerine sıçrıyor. Yarım bıraktığım ertelediğim hayallerim ayaklarımın altında eziliyor.
Adanmış bedenlerde boğuluyorum kendimi kaybedip kim olduğumu unutuyorum. Gezen bir bedenin ruhunda, bitimsiz fırtınalar arasında kendimi aşmaktan korkuyorum. Aydınlık havada karanlıklardayım, açık havada nefessiz. Namludan çıkan soğuk kurşunun bile bir hedefi varken ben hedefsiz ve amaçsız dolanıyorum.
Düşüncelerim beynimi kamçılıyor, çek git diyor. Bütün acımasızlığı ile kapanan duygu kapılarını zorlamadan derin iç yolculuklarımda kayboluyorum. Ellerimi boşluğa uzatıyorum karanlık dolduruyor içini. Umut fenerlerim tek tek sönüyor. Her acının yükün altından silkelenip kalkan ben, kendi umutsuzluğumun altında eziliyorum.
Tamamını Oku
Öylesine güzel anlatılmış ki duygular sürüklendim içinde. Kutluyorum Fatma hocam, yüreğinizden dökülenler kaleminizle daim olsun..
Yetinmek... Sözcük olarak gayet masum ama... İnsanlar doyumsuz, ne yaparsın...
Oysa 'bir yağmurun ardından doğar güeşin ilk ışıkları...' Gökkuşağı renkleri kaplar ortalığı... Yetmez mi mutluluk için? İlla güneş bütün çıplaklığı ile mi doğmalı?
Kutluyorum Fatma Hanım........ Çok sürükleyici bir yazıydı yine...
çok derinden gelmiş gibi duygular. olmadık acılara bellenmiş te yine unutamadığı bir sevdanın yeşermesini isteyen bir yürek. üstüne basıp her şekliyle sevdanın geçip gitmek isteyen bir aklın gururla kavgası.hayata nasılda karmaşık. gönül incilerin güzel yansımış. ama seven yürek incinmiş, pişman olmuş da hiç vazgeçmemiş.teşk emeğine
Aşk yolunda yürüyenlerin yakuttan damalar bırakan ayak izlerinin acısına aldırmadan gidişlerini izliyorum. Yaralarımı iyileştirecek merhemin yaranın içinde olduğunu bilmeden ölüler diyarında kılavuzsuz yürüyorum.
offffff offfff diyorum fatma abla...ne yaptın sen.....böyle de yazılmaz ki ama
sızlattın sol yanımı:((
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta