Seni seviyorum deriz Şiiri - Murat Ülkü

"Seni seviyorum," deriz, her dilde bir nefes,
Kalpte çiçekler açar, kulakta tatlı bir ses.
Bu sözcük çağlar aşar, dünyayı bürür heves,
Lakin her yürek, her seven, güvende mi dersin?
​
Kimi anlık bir hisle söyler, boşluğa savurur,
Kimi tutkuyla yanar, alevden bir dağ kurur.
Aşkın rüzgârı eser, bazen bir yaprak uçurur,
Fakat o kökler sağlam mı, kim bilir, kim sezsin?
​
Benim için bir kelime, daha öte bir duygu var,
Sözlerin gölgesinde, sessizce durur, o yar.
"Sana güveniyorum" derim, bu fısıltıyla başlar,
Asıl destan, inan ki, o cümleyle yükselir.
​
Sevmek bir bahar esintisi, her dem taze ve ince,
Güvenmek ise o toprağın derininde saklı gizlice.
Sana teslim edişimdir tüm korkumu ve bilmece,
Kırılgan ruhumun tüm kapıları öyle açılır.
​
Herkes bir yüzü sever, gülüşe aldanabilir,
Herkes bir sesi dinler, hayallere dalabilir.
Lakin sırlar kuyusuna her dostu salabilir mi?
O kuyuya inmek için yalnızca güven gereklidir.
​
Sana kalbimi açtım, anahtarlar sende gizli,
Kilit vurmaz kapıma, ne yalan ne de bir izli.
Yanıltmaz beni hissim, inancım dipsiz, denizli,
Çünkü sensin o liman, fırtınada bile beklenilen.
​
Sevmek kolaydır belki, yüzeysel bir neşe sunar,
Güvenmek zorlu yoldur, her adımı sağlam kılar.
Yıkılmaz duvarlar örer, zamana karşı durur,
İşte o an, gerçek bağın sağlam temelleri atılır.
​
Varsın beni dünya sevmesin, varsın gözler görmesin,
Yeter ki sen yanımda ol, kalbine bir şüphe düşmesin.
Bu güven duygusudur ki, en zor anlarda eşleşsin,
Aşkımızın sarsılmaz kaleleri onunla kurulur.

"Sana güveniyorum," demek, ruhumu sana teslim etmek,
En çıplak hâlimle durmak, en içten gülüşümü vermek.
Bu sözcük, sevginin ötesi, kaderi yeniden örmek,
Herkesin harcı değil, bilirim, bu teslimiyet.
​
Bu yüzden, "Seni seviyorum" cümlesi kalbimi coşsa da,
"Sana güveniyorum" diyen ses ruhuma fısıldar asıl mânâ.
Çünkü güven, her sevdayı sonsuzluğa taşıyan bir rüya,
Bu bağ, her şüphenin üstünde, ebediyen sürer.