Seni seviyorum çünkü...

Sana her şeyim desem…
bu iki kelime seni anlatmaya yetermi?
Bilmiyorum
Evet,her şeyimsin
Hani, bir sabah kalkarsında bir menekşe yaprağında dokunduğun bir
Ciy tanesine güneş doğduktan sora bir dokunamamak var ya …
Ya da bir düş dokunulmaya korkulan,bozulur diye en güzel yerinde..
Evet korkuyorum sana dokunmaya. Kırılır diye yürek tellerin bir kelebek kandına benzer bir düş gibi menekşe yaprağında bir çiy tanesi gibi…
Ve gözlerin, bir masal gibi hiç bitmesin istediğimiz çocukluğumuzdan … bugünden yarına ne kalır bilmem. Ama her gece saat on iki dediğinde takvimlerden bir yaprak daha düşerken bizimde ömrümüzden bir gün daha azalır. Her bekleyiş biraz daha geç kalıştır. Ve her bekleyiş bizden biraz daha çalıp gitmektedir.
Evet, seni seviyorum hemde sevilemeyeceğin kadar seviyorum.Yüreğimde öyle bir sevda büyüttüm ki sana ait,anlatmaya yetmez kelamlarım.
Zaman bir darağacıdır her sevdalıya sevgiliden ayrı kaldıkça.Şimdide bana….
Senden uzak yaşamak,yokmuşsun gibi hüzünbaz şarkılar söylemek gecenin en sessizliğinde yıldızlara,bu yaşamla ölüm arasında kalıp ta ölümü seçmek kadar zor ve aynı zamanda tabelalar ölümü gösterdiği zamanlarda yaşamak kadar zor…
Kırk asrın hasretliğiyle sanki gelmeyecekmişsin gibi özlüyorum seni.Senden çok uzak ve en acısı senden habersiz.Ama bilsen ne fark eder.Sanki yüreğimdeki yangınları söndürebilecek misin? Sarılsan bile bana,sana olan özlemimi hafifletebilecek misin? Sanıyorum ki hayır…Yan yana olsak ta ve hatta daha fazlası sımsıkı birbirimize sarılsak ta sana özlemim bitmez.
Sonsuza kadar gözlerine bakabilirdim sanki dünyanın en güzel manzarasını seyreder gibi.Hiç bıkmadan,usanmadan…Ve eğer imkanım olsaydı zamanı durdururdum gözbebeklerinde.Zaman hiç geçmesin isterdim bir düş gibi,hiç bitmesin istediğimiz…
Evet seni seviyorum.Kusura bakma ama öylesine bir sevda ki benim yaşadığım bu sevdaya sen bile ölüm kararı veremezsin.Belki kalem kırarsın müebbede hep uzak ta kalmak için ama bilmelisin ki ben seni her şeye rağmen her gece başucumda hissederim.Her gece senden habersiz seninle başımı koyarım yastığa.Gözlerinle uyur ve gözlerinle uyanırım.Her sabah yine senin gözlerinden sevda tohumları serpiştiririm gönül bahçeme.Maviye çalar yer ve gök yeşile.Maviyle yeşilin vuslat yerinde yüreğim dudaklarımda gözlerinden öperim.Gözbebeklerinden…
Soğuk kış gecelerinde kapımı çaldığında davetsiz hayalin,bir nefeslik sevda için değil,ölümüne bekleyişin bestesini sonsuza kadar mırıldanabilmek için düştün yüreğime bir kor gibi.Saçların alev kızılıydı yüreğimdeki yangınlara benzer.
Gözlerinse bir içim su,susuz kalmış yolculuğumda serap gibi…
Ve ismin dua…
Bir ihtimal değildi seninle sevdiğim.Hani her şeye rağmen sevmek denen şey var ya.Ben seni her şeye rağmen sevdim.Sevilen bir şarkının dinlenmesi gibi kulakları yapıştırıp ta radyoya…
Seni seviyorum,çünkü sen yüreğimin en derin köşesindesin ve her şey seni anlatıyor ve her şey seninle güzel…
Seni seviyorum,çünkü bellisi bir miladla meçhulü bir kıyamet arasında cennetliğimsin sen.Cehennemliğin de olsa severdim…
Seni seviyorum,çünkü sen sonsuza bekleyişimin vazgeçilmez bestesi,beste sevda,sevda sen ve sen her şeyimsin…
Seni seviyorum,çünkü sen gökkuşağımsın.Yedi iklim,yedi kıta,yedi renk…tüm renkler sende gizli..
Seni seviyorum,çünkü sen öylesine bendesin ve ben öylesine sendeyim ki…
Seni seviyorum,çünkü seni sevmeyi seviyorum….