Seni Seviyorum Cemile’m… Badi (2)

Baharın kışa
günün akşama düğüm attığı
abanoz renkli panoramalarda
dağılırken öfkelerim sere serpe ortalığa
kanadı kırık kuşlara nispet
kararsız ve umutsuzca
hep bekledim
mevsimlerin bağbozumunu umursuzca

Nadasa bırakılan ümitlerim
tek bildiğim;
Yazamadığım birkaç şiirim
söyleyemediğim gizli kelimelerim
“seni seviyorum” dan farklı olmalıydı
benim şiirsel iç mimari gibi düzenlediğim
duygu yüklü basit cümlelerim

Bir sabah şehir hatları vapurunun açık güvertesinde
eline tutuşturulan ılık bir çay gibi
ince belli bardağı ve
içine kırmızı katılmış tabağının yanında
iki kesme şekeri olan
ve içildikçe tadına doyulamayan

Mendireklere kırmızı boya ile;
“Seni seviyorum Cemilem nokta nokta Badi”
gibi yazılar yazamadım ama
geçse de bunca zaman evliliğimizin ardından
seni çook seviyorum güzel gözlüm
bana gerçekten inan.