Seni seviyorum bunu bil yeter
Bu gün yirmi yedi haziran,
Hiç düşünmemiştim seni.
Kordonda dolaşırken tek başına.
Düşüncelerimin en katıksızı.
Çözülmemiş bir yığın problem,
Veda sözcükleri söylememe,
İzin vermeden sadece
Kısa bir mesaj çekişin.
Anladım ki uzun bir yolun
Orta yerinde mola verdiğin,
Bir duraktım senin için.
Meçhulden gelişin,
Ve meçhule gidişin. Gittin.
Hiç farkında değilsin,
Kimin yanında kimin kalbindesin.
Yanı başına bak. Bak kimi göreceksin.
Kordonda. Ah o kordonda.
Karşısına geçip güldüğün.
İhtirasla sarılıp
Öptüğün öptüğün,öptüğün.
Beni.
Ah İzmir beni tam on ikiden,
Kalbimden vurdun.
Bu yirmi altı ocak soğuk bir kış günü.
Serde terkedilmişlik var.
Ben nerede sen nerede İzmir nerede?
Kalbim onu hiç sorma Yıkık dağınık.
Sadece bir harabe.
Meçhul sevgiliye________________
Seni seviyorum bunu bil yeter.
Demişin, yeter mi de bakayım?
26-01-2009-Pazartesi
Tuğrul ahmet Pekel
Kayıt Tarihi : 4.2.2009 09:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!