Seni Seviyorum Anlatılmaz Şiiri - Esra Han

Sen akşamla gelince
Yüzyıllık ağrıları atıyorum omzumdan
Tafrasını tarihin,günün ağırlığını
Yüzünün ince,narin yağmurları alıyor
Veremli yanlarımı ince,
Derin sızılarımı
Öylece kurtuluyor ruhum kabuklardan
Senin gülümseyişin.....
Şairin kaçmak için kurtulduğu tek zindan

Sen gülümseyince,sular
Beni müşfik bir annenin eline bırakıyor
Bilmedigim uzaklara cekiliyor gencligim
Yine bilmedigim
Her yanımda tenimi takdis eden kuğular

Gözlerinde bir şarkı
Benim şarkım diyorum,benim sürgün kaderim
Kimi zaman dokunaklı,kimi zaman ucarı
Sonra gülümsüyorsun,aşkım
Sihirli bir el değiyor,yani senin ellerin değiyor
Sırlı bir testi oluyor canımın kırıkları

Gülmesen
Yüzünde çiçeklenmese babil in bahceleri
Gün tanımayacak benim esmer yalnızlığımı,
Doğuya calan yüzümü gece kavramayacak
Sana gelmeden böylesine bilmezdim ben özlemeyi......

Bende kalan sesinden bohcalar dikiyorum
Bohcalar,
Yani serin saraylar ve incir bahceleri
Sesinden tanıyorum kendimi
Bana hayat,bana ayna,bana ırmak oluyor sesinin Resimleri......

Diyorum
Periler,doğunun bilge rahibeleri
Senden öğrenecekler acının daglarına
Aşkla yaslanarak gülümsemeyi
Ve ben hiç bir zamandan bu kadar istemedim
Tanrının ellerinden
Tebessümünü anlatan sözcükler dinlemeyi.....

Her akşam cekiliyor
İyice cekiliyor,yalın ayaklarıyla
Herkesin evine dönmesi Gibi,aramızdan Sularda çekiliyor
İyi akşamlar.....
Yalnızlıgımın kalbine bıcaklar gül dalından
Yalnız,yalın halinle bahcelerime dökül.......

30.12.2003