Seni Seviyorum ama Hoşçakal Şiiri - Elif ...

Yaşadığım hayatın tam içindeymiş karanlığım
Kopkoyu bir zindana benzeyen yüreğimde kapatmışım seni.
Derinlerdeki çırpınışlarını duyamamışım.
Gitmek isterken sen, kilit vurmuşum üst üste
Yaşatmaya çalıştığım aşkımı daha da öldürmüşüm..

Ellerimden kayıp gidişine susuyorsam aşkımdan sana,
Giderken bile üzmem seni, benden ayrılacağını bile bile üzemem işte..

Şimdi kendi karanlığımda kaybolmak üzere çıkıyorum hayatından.
Bir daha görmemek üzere seni, tamamen ayrılıyorum.
Sevmiyorum diyemem asla ama istesemde geriye dönemem biliyorsun.

Hiç bitmeyecek rüyalarımda sana tutunuşum.
Unutmak kolay olmayacak elbette..
Bunun en acı halini sen anlayacaksın belkide
Karşındakine bakarken beni görmeyi bilmiyorsun,
Ama öğreneceksin..
Güzel düşlerine gelecegim sadece.
Uzakta parlayan her ışıkta beni düşüneceksin biliyorum.
Hele bir de saat gece yarısına geliyorsa.
Yanında uzanmış gözlerine baktığımı hatırlayacaksın..

Hala senin kokunu hissederek geçireceğim günlerimi.
Gözlerime baktığında beni anlayacak kadar sessiz olacak etraf,
Bakışlarımla sana dokunabilecek kadar sıcak..

Uzakta değilim ama ayrılıyoruz işte.
Her ayrılık gibi olmayacak bu,
Mutsuzluk getirmeyecek bana.
Seni düşünürken üzülüp ağlamayacağım birdaha,
Desem de boş, sözümü tutamıyorum ki sevgilim..
Çünkü yine üzülüyorum..

Kokunu ıslak bir yastığa saklıyorum geceleri.
Gözümü kapatmadan kayıp giden uykusuz saatlerime,
Yanında olduğumu bilerek bana yaklaşamama duygusuna,
Teslim ediyorum seni..

Ne kadar aydınlatsam dünyamı, hala karanlıkta yüreğim.
Sana veda edecek kadar da cesaretli değilim ki sevgilim...