Seni seviyorum ama senin sevgine ihtiyacım yok
Ne gözlerimin içine bakarken kalbimi titretmene
Ne de elimi tutarken heyecanını görmeye ihtiyacım yok
ama seni seviyorum sebepsiz bi şekilde sevmek istiyorum
sana aşık olduqumu bi beklenti içinde olmadan söylemek istiyorum
öyle beni çaresiz görmeni istemiyorum
zaten çaresiz de sayılmam,sadece seviyorum işte
aslında senin bilmene de ihtiyacım yok
bilmesen de olurdu ama bil istedim hepsi bu işte
hepsi hepsi seni seviyorum
seni gökyüzünü sever gibi seviyorum
öyle her zaman sevmiyorum
mesela bulutlu olduğunda nefret ediyorum senden
beni sebepsiz yere ıslattığında tiksiniyorum senden
ama seviyorum işte seni mesela güneşli olduğunda
sabah perdeyi araladığımda odama sızdığında
gece bana ayı göstericek kadar pürüzsüz olduğunda seviyorum
ama öyle zannettiğin kadar çok sevmiyorum
gece olduğunda da nefret ediyorum senden
beni düşüncelere boğduğunda
çıkmazlara soktuğunda, tek çıkar yerin senin kalbin olduğunu anladığımda da nefret ediyorum
ama en çok da senden nefret etmeyi seviyorum
o zama her şeye karşı ne de güçlü oluyorum
o zaman her güzel an daha da güzelleşiyor sanki
Kayıt Tarihi : 8.6.2010 01:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!