Keşfedilmemiş bir aşk bahçesinde uyanıyorum usulca,
Sessiz mi sessiz.
Kulaklarımı tırmalıyor bu his,
Bekliyorum çaresiz.
Havada bir kızıllık var yine,
İkindi vakti.
Seni görüyorum sonra,
Görmemek elde mi?
Işıl ışılsın,
Gözlerimi kaçıramıyorum senden.
Ürkek bir kelebek gibi
Nârin nârin yürüyüşünü izliyorum,
Süzülüşünü izliyorum,
Eritiyor beni güzelliğin.
Ay ışığı soluk kalıyor geceleri yanında.
Güneş doğmaya utanıyor sen varken dışarıda,
Umranları kaplayan güzelliğin karşısında.
Susmak kalıyor benim payıma da,
Bir daha konuşmayacak gibi.
Utanıyorum.
Biraz da usanıyorum,
Sensizlikten.
Sana bakıp da
Seni özlemekten.
Yanımda olduğunu bilip de
Hasret çekmekten.
‘Seni Seviyorum’ diyememekten,
Usanıyorum…
Gözlerinin içine bakıp söyleyemiyorum,
Kalbine akan ırmaklara varamıyorum,
Zihnim harman oluyor da konuşamıyorum ama,
Unutma sevgilim:
Seni Seviyorum...
Kayıt Tarihi : 10.7.2010 14:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!