Kelimeler anlamını mı yitiriyor yavaşça,
Yoksa ben yaşamanın anlamını mı yitiriyorum,
Anlamış değilim hala,
Yine de nedendir bilinmez,
Usul usul dökülüyorlar,
Önce içime, sonrada önüme,
Daha çok derinleşiyor anlamlar,
Ama yazamıyorum artık,
Sadece hissediyorum, içimdeki seni,
Gözlerin seriliyor önüme,
Baktıkça daha çok ölüyorum,
Kırıldıkça kırılıyor yüreğim,
İki damla yaş süzülüyor gözlerimden,
Sonra birden kendime geliyorum,
Nefretle doluyor içim,
Herşeyi kırmak parçalamak istiyorum,
Tane tane dökülüyor sözcükler dudaklarımdan,
Seni Seviyorum,
Kelimeler mi anlamını yitiriyor,
Yoksa ben mi kendimi,
Daralıyor içim,
Bir sıkıntı bir kasvet düşüyor derinliklerime,
Haykırmak, bağırmak istiyorum,
Çabuk kırılıyorum olaylara,
Ve çabuk darılıyorum insanlara,
Rüzgar şiddetini azaltıyor iyice,
Ama gel bir de bana sor,
Güneş son haddinde her şeyi kavururken,
Sen yavaş yavaş ısınmaya başlıyorsun,
Ben hala kışı yaşıyorum,
Ben üşüyorum, sen yanıyorsun,
Konuşurken titriyor dudaklarım,
Korkuyorum da senden iyice,
Ne kadar üzsende beni,
Tane tane dökülüyor sözcükler dudaklarımdan,
Seni Seviyoum.
06.11.2002
Önder DurmuşKayıt Tarihi : 11.11.2002 11:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!