Seni Seviyorum Şiiri - Elif Ayan

Adının başına hiçbir sıfat koyamıyorum.
Hiç bir sıfat yakışmıyor adına...
Sensiz geçirdiğim her dakika kederleniyor.
Kendimi boşlukta bir yıldız gibi hissediyorum…
Yüzüne söyleyemediğim sözcükler
şimdi boğazıma bir kere daha düğümleniyor.
Nefes alamıyorum.
Nefesim kesiliyor…
Keşke demeyeceğim üzülme…
Çünkü bir gün mutlaka geleceğim…
Bekle beni!
Zamanın yaraları nasıl sardığını bilirsin…
Benim yaram hiç kapanmasın istiyorum.
Bunun adına ne dersen de...
Verdiğin acı, yokluğunda hissettiğim keder,
mutsuzluk gözyaşıyla birleşince
daha çok güçleniyorum…
Belki de seni bunun için seviyorum…
Uzun yollar kat edip bana geldiğin o gün
acım biraz hafiflese de
yanındayken, ellerini tutarken,
kokunu hissetmenin hazzını yaşarken bile
gideceğini düşündüm.
Yine canım yandı…
Yine üzüldüm.
Biliyorum başka bir takvim
başka bir mevsimde belki yine göreceğim gülümseyişini…
Bunun için nefes almak bile güzel…
Yani seni özlemek…
Seni özlerken hayaller kurmak,
sana düşlerimde dokunmak bile güzel…
Yalancı tebessümlere gebe kalıyorum,
insanlar mutlu olsun diye…
Seni kimseye söyleyemiyorum.
Anlatamıyorum.
Kelimeler kifayetsiz kalıyor seni anlatmaya…
Boş bir kâğıt aklığına
yüzünü çizmek istiyorum yarım kalıyor
beceremiyorum…
Sensizliğin resmini siyahla boyayabilirim ancak
beyazlığı karartıyorum senin için.
Bütün geceler benim diyorum.
Gecelerin yıldızıyım aç pencereni
bak gökyüzüne orada en parlak yıldız benim.
Bir öpücük gönder, bir dilek tut ikimiz için…
Bu kentin huzur verici en yüksek noktasındayım şimdi…
Kollarımı açıp sana gelmek istiyorum…
Kendimi yavaşça boşluğa bırakıp
gözlerimi kapatıp açtığımda
senin kollarında olmayı diliyorum…
Bundan sonra hayatımda olmayacaksan
bende bu hayatta olmak istemiyorum…
Seni seviyorum… Seni seviyorum…

04.08.2009–17.57 Amasya