Gözlerinden korkuyordu gözlerim o akşam
Ellerim titrek bir şeyler arıyordu
Kaçamak bakışlar bile kemiriyordu kalbimi
Birşeyler söylemek için toparlamalıydım kendimi
Nasıl başlamam gerekiyordu söze
Sürekli aklımdan cümleler kuruyordum
Hiç bir şey demeden ona baktım
Tek bir hareket bekliyordum cesaretim için
En son o cesareti aşkımdan buldum
Daha fazla bekleyemedi kalbim seni seviyorum demem için
Ve dudaklarımdan döküldü bir anda o iki kelime
O an ben bile inanamadım söylediklerime
O günden sonra bir daha seni seviyorum diyemedim
Kalbim tamamen seninle dolmuş sanki
Senden sonra kimseyi sevemedim...
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!