Kaç gece gözlerim açık uyumuşum,bilmiyorum
gözlerimi tavana dikerken
yatak diken olup içime batarken
yinede Seni seviyorum olurdu son sözüm
gözlerim camdan içeri sarkan yıldızları parıltısını düşlerken
düşüncelerimden kalbime akan ışık
gecenin karanlığına inat
seni seviyorum diyordu
düşünceler geceyle binerken boynuma ilmik ilmik
her gece ipimi çekerken boynuma yalnızlığım
kendimi devirirken yalnızlığım
yine son sözüm Seni seviyorum olurdu...
umuttun her anımda...
Ayhan DikmeKayıt Tarihi : 2.7.2007 10:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gece yalnızlık ölüm ve umut
![Ayhan Dikme](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/02/seni-seviyorum-563.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!