Seni seviyorum Şiiri - Ulaş Bozdemir

ben bugüne kadar yaşamamışım meğer
ya da yaşamın tadını alamamışım.
insanı insan yapan,hayata bağlayan
o eşsiz dunyaya dalmamışım meğer
şuan göz kapaklarım ağırlaşıyor
içim titriyor.
üşüdüğümü hissediyorum
ilk defa hızlı atıyor kalbim
galiba buldum,adına sevda denildiği
insanların uğruna can verdiği
göz yaşları döktüğü
evet bu oydu,aradığım şeydi
haytaımda ki boşluğu dolduracak
hayatıma anlam verecek olan
onu buldum işte
buldum ama,
ne acı şeymiş bu kadar yakındayken
ona ulaşamamak
kelimelerimin,göz yaşlarımın,
sevgi ırmağının boşa akması
ne acıymış gözlerine bakıpta
sevdiğini haykıramayıp,dudaklarının kuruması,
aklının durması...
içinin yanmasına rağmen ellerinin derin bi boşluğa uzanması
şimdi tekrar haykırıyorum.
beni görmen,duyman
içimdeki uyuyan aşkın bir an önce kalkıp
içimdeki hasret selini durdurması,
ve başımı,dönduren eşsiz heycan
uyanıp kollarında son bulması için
tekrar tekrar haykırıyorum işte,
seni toprağın yağmuru sevdiği kadar seviyorum