Seni Seviyorum Şiiri - Su Eda Gümüş

Seni seviyorum…. O kadar özledim ki bu iki kelimeyi. En çokta söylemeyi. Ne zaman söylesem içimdeki denizler dalga dalga olurdu. Pembe kanatlar takardı umutlar. Sen çıkar gelirdin yanı başımda dururdun hiç dokunamazdım sana öylece bakardım. Tüm gülücükler seni karşılamak için firar ederdi kuytulardan. Uçarı bir duygu gibiydi heyecanım ondan kopup ta yere basamazdım. Özledim seni seviyorum demeyi özledim canım hoş geldin demeyi. Sabun köpüğünün anlamından uzak o çocuksu heyecanında yakalardım kendimi. Uçuşan renk renk balonlar bendim ve bir parça sendin başımın üzerinde beni renklerinde baş döndürücü bir duyguyla saran. Bir çocuğun sevincini yaşardım o balonlara elimi uzattığım zaman. Sen ellerime dokunduğunda bir parça su olurdun ben seni avuçlarımda eritir tenime çekerdim. Bir zerre su bile olsa bana senden kalan işlediğin yerden çoğalarak akardın ruhuma. Çağlayanlar misali bende onun başında açan gökkuşağındaki renkler gibi. Aşk ışık olup girince dünyamıza sen bende saklanırdın ben sende. Sen mavi olurdun ellerimde ben kırmızıya dönerdim aşk yanarken tenimde. Özledim aşk geçerken içimden sende kırılıp bin parça savrulurken seni seviyorum diye haykırmayı. Mevsim değişti şimdi gittiğin gibi güneş yok gökyüzünde hazanda geçti ama yağmurları unuttu götürmeyi yanında. Balonlar uçuramıyorum ya yağmurlarla içime işliyorsun daha bir hızla çoğalıyorsun. Hazan hüznünü de unutmuş sevinçler kar altında umarım ki sadece uykuda. Özledim be sevgili o balonları uçurduğumuz günleri. Peşinden yakalamak için koştuğumuz o uçarı renkleri. Özledim be sevgili gözlerin gözlerinde iki çocuk gibi elele dolaştığımız ve balonları gökyüzüne saldığımız günleri. Özledim tüm duyguların kilitleri kırılmışken özgür bıraktığımız seni seviyorum cümlesinin sen’inin bende seviyorum’unun sende kucaklaşıp sarmaş dolaş kavuşmalarını sevinçlerimizin sesimizde şarkı olmasını. Özledim be sevgilim.