Amansız bir kaçıştı benim için sevgi
yollar yoktu onumde gidebileceğim bir yerde
neden deme tek çarem seni sevmekti
ağlamamak için karanlık gecelerde
umutsuzluğuma umuttun belkide
herşeyin otesinde arkadaşımın aşkıydın son demlerinde
kolay değil biliyorum hiçbir beklentim yok
asla beni sevdemiyorum
ah be gülüm seni sevmenin bir çaresi olsa
seni görünce dilim tutulmasa
kaybolmasam gözlerinin derinlikelrinde
arkadaşımın aşkısın seni sevmiyorum diyebilsem
delice seven kalbimi eze eze
zor çok zor seni sevmemek elini bir dost gibi tutup
sıkıca sarmadan geri vermek
sayamıcam en küçük zaman dilimlerinde bile
aklımdaydın biliyormusun uyumak bile unutturmuyordu
seni bana rüyalarımda bile sen vardın
heranım sendin hayyalerime katık
çok zaman once kaybettiğim umutlarıma meze etmiştim seni
herkeze kas katı olan yüreğim
senin karşında çözülüyordu
hafif bir rüzgar vardı gökyüzü teninin esmerliği kadar siyahlıktaydı
yüzünde herzamanki gülüşün vardı
uzatmak istemedim sözlerimi
o an ne olucaksa olsun bitsin bu işkence artık dedim
ve söledim seni seviyorum seni seviyorum
(01/12/2006) (bakü/azerbaycan)
selim bulut mokta
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 04:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!