Seni seviyorum;
Bir yüreğin ne kadarı sığar ki iki kelimeye?
Özlemin,hasretin ne kadarı?
Anlamını bulur mu uykusuz geceler,
Hayattan çaldığım,kısacık mutlu anlar,
Utana sıkıla önüne serdiğim geleceğim,
Anlamını bulur mu bu iki kelimeyle?
Yine de seni seviyorum.
Mayın tarlasından kırçiçekleri topladım sana,
Al ısla ömrünün vazosuna,
Desem ki; sen en uzun süren kışımsın,
En çok savrulmuşluğum,
En yalnız yaşanmışlığımsın.
Seni seviyorum.
Bu iki kelime yetermi,
Dağıttıklarımı yeniden toplamaya?
Sen o beklenen mucizemsin.
Gözümden yaş diye akıp,
Döküldüğü yerde şiire dönensin.
Bunun için; seni seviyorum.
Sürgünüm,ödülüm,kaybetmişliğimsin.
Yaralarıma bastığım tuz,
Gönlümün zindanında mapus,
Tebessümle boynuma geçirdiğim; yağlı ilmeksin.
Seni seviyorum.
İşte bütün bunlar için,
Tüm şiirlerde,KEŞKE'li bir son sözsün....
19,09,2006
Nilgün YıldırımKayıt Tarihi : 20.9.2006 11:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)