Bahar gelince,
Pencerelerde neden ağladığımı,
Daha kimseye söylemedim.
Gökyüzünü doldurunca,
Kuşlar çığlık çığlığa,
İçim içime sığmadı,
Nedendir bilemedim.
Acıların sonsuzluğunu tattı yüreğim.
Gökyüzünün mavisiyle bile,
Kendime gelemedim...
Gecelerin yüreğimde başlattığı yangını,
Senelerdir söndüremedim.
Ve ben seni sevdiğimi,
Dert ortağım yıldızlara söyledim,
Sana söyleyemedim...
Kayıt Tarihi : 4.7.2001 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Beltekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/07/04/seni-seviyorum-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!