Beraber oturduğumuz bankta
Başka sevgililer oturuyor artık
Beraber yürüdüğümüz taşların
Üzerinden asfalt geçmiş
Hatıralar birer birer
Yok oluyor artık
Seni seviyorum dediğim
Ağacın önündeyim şimdi
O da bir başına
Solgun, bitkin, kuruyup gitmiş
Sen yoksun ya deniz sakin
Dalgalar sessiz
Bu şehir bana küskün
Dizlerimin üstüne çöktüm
Yalvarıyorum;
Toprağa, göklere, denize, bu şehre
Seni geri versin diye
Haykırıyorum
Seni seviyorum
Mezarının başında uyanıyorum
Doğan güneş ile birlikte
Seninle her gece
Başımı dayıyorum toprağa
Uyuyorum rüyamda yaşıyorum
Evet delirircesine
seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 30.4.2005 05:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!