Ay vadisinden aşağı sallanan yıldızlar! ...
Şu alaca sabahta yalnızlığımı
Bir körük misali üfleyip duran benliğim.
Kimbilir kaçıncı sabahtır bu
Dudaklarımda bir ıslıkla karşıladığım.
Kimbilir kaçıncı sesleniş uykulu gözlerle
Uzaklardan da öteye ta belirsizliğe.
Çok uzun zamanlardan beri
Yazmayı düşündüğüm bir mektuptu bu.
Evet bebeğim diye başlayıp
Yalnızlık armonileriyle devam eden
Ve
Seni seviyorum diye biten
Seni seviyorum
Kış 1996
Nazım ErcanKayıt Tarihi : 26.4.2004 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazım Ercan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/26/seni-seviyorum-181.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)