'Seni seviyorum'
Demiştim bir kere...
Daha fazla saklayamamıştım işte.
Bilirsin ne zor söylenendi,
Samanyolunda bir yıldızı
sırtlayıp yürümek gibi.
Yelkovan kuşunun kanat çırpışında
söyledim oysa.
Sana, bir tek sana böyle söylenebilirdi.
Ay ışığı bulaşmış, akköpüklere kesmişti gece.
Yüzüme bakıp gülümsedin sadece.
Bir pervanenin kanatları yanıyordu,
bakmadın, göremedin gözbebeklerimde.
O günden, bugüne,
bestelenecek sevda türküleri
dilsiz kaldı yüreğimde.
Gün geldi,
Duymak istedin yine de.
Yaslandığın duvarlar üstüne üstüne çöktüğünde.
Saklıyordun gözlerini.
Sen yaşlar akıtırken içlerine,
ben gökkuşağı uzattım birinden öbürüne.
Bunlar, bunlar da unutulup gitti işte.
Ama, biliyorum, bir gün, bir gün
yeniden duymak isteyeceğini de.
Bir hastahanenin acil servisinde belki,
belki de ölüm döşeğinde.
Ben, yine unuttuğunu unutacağım.
Ölümün dokunduğu ellerinden tutup,
seni,günahlarınla birlikte,
cehennem kapılarından, ben alacağım.
Kayıt Tarihi : 28.9.2003 19:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Sanma ki kolaydı.
En zor söylediğimdi.
En az söylediğimdi.
Kolayca söyledim oysa.
Sana, bir tek sana böyle söylenebilirdi'
Bu kıta bence herşeyi anlatıyor. Üzerine ne dense boş! Kutluyorum. Sevginiz dert görmesin. Saygılarımla.....
Dudaklarımla sildim her seferinde.
Her göz yaşı döktüğünde. ' İyiki varsınız, yüreğinize sağlık... Alptekin Biber
TÜM YORUMLAR (8)