Seni Seviyorum Şiiri - Hüseyin Karahan

SENİ SEVİYORUM

Ne güzeldir insanın duygularını söyleyebilmesi
Baktıkça açan çiçekleri
Ay ışığında parlayan yıldızları
Gecenin karanlığında
Nerede olduğunu bilmediğin baykuş sesini
Ne güzel bir bakışta seni seviyorum demesi.
Hani söylemek istersin tüm sözler düğümlenir boğazında
Hani kopmuştur artık içinde fırtına
Atarsın çığlık ama çıkmaz sesin
Bakakalırsın sessiz gözyaşlarının ardına sığınırsın
Yüreğinde ise çöl misali fırtınalar kopar
Ve son nefeste çıkar o sözler seni seviyorum.
Saklama kalmasın içinde
Haykır olabildiğince uzaklara
Uzaktaki en sevgiliye.
Nedensiz sebepsiz bir huzur olsun bedeninde
Söyle aşkını
Dile getir sevdanı
Seviyorum seviyorum seni delicesine.
Ayrılıklar hüzün kalbine attığın dert olur
Görme sevdamı küçük
Aldırma derin yaralı sözlerime
Tatlı bir fırtınaya çevir çöldeki sam yelini
Ey sevgili
En sevgili
Dinle ufuktaki kızıl güneşin parlayan sesini
Topraktaki yeni fidanın köklerine tutunur gibi
Bak gidiyorum
Sevgim içimde
Sevdam kalbimde
Dilimde sen
Gidiyorum sevgimle dönmemek üzere
Ne senden geçtim
Ne de sevmekten vazgeçtim
Hoşça kal hüzün yaprağım
Hoşça kal
Seni çok seviyorum.