Seni Seviyorum Şiiri - Yahya Kesici

Seni seviyorum

Ta yüreğimin derinliklerinden gelen bir aşkla
Seni seviyorum.

Anlamsız ya da anlamlı
Her ne biçimse
Seni seviyorum.

Derdimin büyüklüğüne bakmaksızın
Yargılardan uzak
Ama sana bağlanarak
Yüreğimden haykırıyorum.
Delicesine
Belki de yapayalnız görünerek
Ama korkusuzca
Seni seviyorum.

Sen içimde olarak
Tekrar haykırıyorum kendime
Ve görünmezlere
Seni seviyorum.

Bir aşkın öyküsü bu
Ağlatan coşkunun nağmeleri bu
Yalnızlığa havlu attı yüreğim
Bedenim sessiz
Ama yüreğim!
Nağmeler yakmışsın damarlarımda
Yüreğim seni bekliyor
Daha bir karmaşık
Ama daha bir coşkuyla
Aşkımı haykırırcasına
Dışarıda sessiz
Bende gür seda
Seni seviyorum.

Damarlarımdaki hücreler sayısınca
Bir hıçkırık bu
Bir tufan
Yalnız senin olduğun mekân
Ama bedenimi saran bir anlamla
Bağlanıyor yüreğim
Seni içime dolamışım
Kopması imkânsız bir bağla
Öyle girişin var ki yüreğime
Sanki bu yürek benim değil
Beni canlı tutan yüreğim senin
Kanla dolu ama bir bütün
Yüreğim haykırıyor,
Seni seviyorum.

Deli gönül dedikleri bu olsa gerek
Şarkılar söylüyor kendi içinde
Seviyeli, seviyesiz
Her neyse
Tek bir ortak noktası var
Haykırırcasına söylediği
Seni seviyorum.

Tatlı belam benim
Nağmeli gülüm
Dikeninde güzel senin
Tatlı ve yakmayan
Ama ta ortadan vuran
Sayısız gönül bağının birleştiği
Nağmeli hıçkırığı
Alaturkadan kalma
Notasız bir haykırış bu
İçten gelerek söylüyorum,
Seni seviyorum.

Karanlığı aydınlatan bir ay misali
Kimi gölgeli, kimi gölgesiz
Ama yol gösteren
Karanlıkta ışık olan
Yüreğimin seviyesini haykırırcasına
Delirmeden uzak
Tatlı ama duygulu bir bakışla
Haykırıyorum,
Seni seviyorum.

Seni bana hatırlatan
O yerin var ya
Mekânın.
Ta içinde yüreğimin!
İşte orası
Haykırıyor durmadan
Gelip geçene aldırmadan
Haykırıyor
Kimi sesli, kimi sessiz
Ama masum bir tavırla
Ve de içten
Ah demeden, of demeden
Yüreğimden
Haykırıyor
Sana olan duygumun coşkusuyla
Seni seviyorum
Ağlamaklı olarak
Senden uzak.