Seni seviyorum Şiiri - Doğan Miroğlu

Olmadı tutamadım sözümü
Alışamadım sensizliğe
Kan revan gözlerimle
Yorgun dizlerimle
Geldim işte kapına
Belki sonkez
Görmek istersin diye...
*
Ne zor bilirmisin
Bakmaya doyamadığın gözlere
El gibi uzaktan bakmak
İçin yanarken
Yüreğin kanarken
Çaresizce susmak...
*
Uzanıp tutmak varken elini
Utanıp eğdim başımı
Koklamak varken saçını
İçime akıttım yine gözyaşlarımı...
*
Saçlarına aklar dolmuş
Zalim yıllar senide yormuş
Bizimde kaderimiz buymuş
Hasret düşmüş yâr
Hasret düşmüş
Sevdalı yüreğimize....
*
Senden sonra çiçek açmadı
Hep hazanı yaşadı gönlüm
Ne karakışlar
Ne fırtınalar gördüm
Bir bir kırıldı dallarım...
*
Senden sonra
Mutlu bir günüm olmadı
Hüzünler ördü ağlarını
Bendeki yerin hiç dolmadı
Kahroldum yıkıldım
Ayrılık çalarken çanlarını...
*
Bilirim çaresi yok bu ayrılığın
Yeniden başlamak zaten imkansız
Bari son kez bak gözlerime
Haykır avazın çıktığınca
Kaçırma gözlerini
Tut ellerimi
Seni seviyorum de
Ve sakla beni
Kalbinin en derinlerine
Kalbinin en derinlerine....