Seni Seviyorum Şiiri - Hasan Hüseyin Özer 2

Onlar bilmezler, yazılmadan silinmediğini,
Ben bilmem, yazmadan silmeyi.
Ne zaman adın geçse aklımın en ücra köşesinden,
Masanın başında bulurum kendimi.
Tavanı izleyerek bir şeyler yazarım,
Sebebini sorma, gülerler.
Kalemin rengini değiştiririm bazen,
Mesela gözlerin mavi kalemle,
Saçların sarı kalemle yazılmak zorundaymış gibi.

İnsan içine karışır sayende kelimelerim,
Yanmak uğruna son verir susmak ayinine.
Birbiri ardına sıralanıyor söylemek istediklerim,
Birden seni seviyorum yazarım.
Duraksarım bir an,
Sonra büyük harflerle tekrar yazarım,
SENİ SEVİYORUM.

Kızıyorum kendime,
Bu geveze adam sana neden suskun?
İki ucundayiz uzun bir koridorun,
Ben şiir yazıyorum, sen her şeyi bilip susuyorsun.
Evet,
Zamansız gördüm seni,
Önümde iki seçenek belirdi,
Ya deveyi gütmeli ya bu diyardan gitmeli.
Gitmeyi seçtim ilk vakitler,
Kaçtım, sen de gelme istedim.
Kaçtım çünkü adını koyamadım bir türlü,
Defalarca git başımdan desem bile,
Anladım,
SENİ SEVİYORUM.