Seni Seviyorum Şiiri - Özlem Saba

Yağmurların yağışını
Dökülüşünü damlaların gökyüzünden
Özgürlüğü anımsatan gözlerinde
Bir sınırın bitişini
Yeni bir hayatın başlangıcını izler gibi

Göz bebeklerinin çerçevesinde hapsolmuşluğumu
Kopuşunu ekvatorun aydınlanma çemberinde
Her şeyi tuzla buza çeviren bakışlarını
İradesizliğimi sana karşı
Lütuf biliyorum

Oturmuş gruba karşı
Sana karşı koyamamışlığımı seyrediyorum

Verdiğin şey acı mı, zevk mi birbirinden ayıramıyorum
'Kahrın da hoş senin, lütfun da' hoş der gibi, seviyorum

Seyre dalıyorum alemleri gözbebeklerinde
Gözlerin bir volkan
Bir yanardağ etkisi gözlerin

Gözlerinin renkleriyle tonlanmış bir gezegeni
Bir uydunun yörüngeden çıkışını
Doğanın tüm oluşlarını
Tüm gel git olaylarını
Ve dahi toprağın ayağımın altından kayışını
Gözlerinle ilişkilendiriyorum

Hayata dair olan biten ne varsa seninle seviyorum

Nasıl oluyor da iznim olmadan böyle büyüyebiliyorsun içimde
Ömrü çoktan bitmiş bir yıldızın
Büyüyüp, büyüyüp
Kendini, kendinde yok edişini izliyorum
Seninle sevişirken

Yok oluşuma dalıyorum gözlerinde
Şimdi çağırsan beni
Sanki kıyametler kopacak
Zaman kendini inkâr edecek
Ve asırlardır sende kalmışım gibi
Varlığımı misafir edecek bakışların

Yorgun bir saati misafir eder gibi

Aynı yönde, bir gidip, bir geri dönecek zaman sanki
Akrebi koynuna almış yelkovan gibi
İşte öyle Allahsız seviyorum seni

Gördüğüm her canlıyı seninle ilişkilendirir gibi
Seviyorum seni
Bazen bir elma ağacına benziyor gövden
Kırılgan
Bazen sağlam, demir gibi

Dünyaya sonradan dikilmiş
Peşinden bin ayet gönderilmiş gibi

Yapma! derken Dünya âlem
Bütün hücrem
Bütün atom altı varlıklar düşman kesilse de
Yasak meyvelerinin tadıyla dolduruyorum içimi

Bir kızıl elma
Tüm varlığımı inkâr ettiren
Aklımı başımdan alan
Mis kokulu bir elma gibi

Günahların en büyüğünde kutsuyorsun tenimi
Oysa Tanrı bile reddetmişti bizi
Yalnız bırakılmıştı Havva ile Adem'i
Sanki Aşk denilen o ateşi kendi yakmamış gibi

Herkesi ne kadar da yalnız bırakmıştı
Her şey kendisine tapsındı
Hayatı böyle kurgulamıştı

Tanrı bizi kandırdı
Aşk denilen o büyüyü başımıza musallat edip
Tanrı bizi aldattı

Tanrı; seni de beni de ateşiyle yaktı
Tanrı bizi kandırdı

Tanrı bize yol göstereceğine
Tanrı bizi bu amâk-ı hayalin içinde yalnız bıraktı

Özlem SABA