Hatırlar mısın yüce yüreklim
Ilık bir mart ayıydı tanışdığımızda,
Güneş kızıllığa bırakmışdı kendini
Ve ben yalnızlıkla kol kola akıyordum akşamın hüznüne
Mucize gibi çıktın karşıma,
Önce tatlı sözlerin mübtela etti beni sana,
Suskundum karşında, tutuldu dilim adeta,
Sözcükler kaybolmuşdu eşsiz güzelliğinin aydınlığında.
Sabırsızlıkla bekledim gelişini,
Suskunluğumda sevdim seni,
Uçan minik bir serçenin masum kanadında aradım seni,
Mor menevşenin bükük boynunda aradım,
Her sabah uyandığımda yüzüme gülümseyen
Güneşin masum sıcaklığında aradım seni,
Nisan yağmurlarının huzur veren sesinde aradım,
Baharda açan rengarenk çiçeklerde,
Savrulmuş saçlarımı okşayan meltem rüzgarlarında,
Son baharda sararmış gazellerde,
Karanlık kışlarda hoyratça esen yellerde aradım,
Dört mevsim aradım seni,
Gecemde, gündüzümde, gerçeğimde hemde düşümde hep seni aradım.
Yalnızlığın insafsız yüreyinde unutulmuşken buldum sevgiyle bakan o güzel gözlerini,
Tuttum o sıcacık, bana güven veren ellerini,
Gözüm kapalı sana teslim ettim, bu nacizade yüreğimi,
Son nefesimde o eşsiz adın olacak dilimde sevdiyim,
Asla bırakmam seni,
Kimse silemeyecek kalbimden sana olan ölümsüz sevgimi,
Nacizade kalemim burada bitirmek zorunda kalsada sevgi dolu dizelerini,
Unutma yazacaktır mürekkebim her daim senin o eşsiz güzelliğini.
YUSUF KEMAL GÜNERKAYA
Kayıt Tarihi : 2.8.2017 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!