Seni Seviyorum Şiiri - Barış Bazalka

ben; seni seviyorum, öpüşüyor yeryüzü Tanrı’yla..
şimdi iyi kalpli bütün korkunç katiller,
bütün kötü anneler okşadı saçlarını çocuklarının
uyandık geceleyin, yeryüzünde ne kadar sahipsiz
ne kadar verimsiz toprak parçası kaldıysa.
yıldız ektik bütün bir dünya, birlikte izlemek için.

ben; seni seviyorum.
yavru kuşlar uçmayı öğreniyor içimde
sönük kaç lamba varsa şehirde
bir bir aydınlanıyor pencereler.
hiç kimse aç değil artık, hiç kimse kör
hiç kimse sağır ve suskun bir karanlığın ortasında
ben seni seviyorum, her mektup sahibine ulaşıyor.
dokunsak ağlayacağız sevinçten
ve sokak köpeklerine kadar her canlı
yer altı fareleri ve sevimsiz baykuşlar dahil
bir başka canlıya sarılıyor sımsıkı, çeşit ayırmaksızın.

ben seni seviyorum;
yahudi bir kız bir müslümanın kollarına bırakıyor kendini
ayıplanmıyor öpüşmek, açılıyor tüm kozalar.
tüm kelebekler özgür, şuracık yer belki cennet.
İsa’yı indiriyorlar çarmıhından, yeniden diriliyor Juliet.

ben seni seviyorum;
barutun, ateşin ve mızrağın
icat edilmediği çağlarda buluyoruz kendimizi
ve henüz savaş sözcüğü çıkmamış hiç bir ağızdan.
utansak ağlayacağız ve hala yaşıyor utanmak.
ben seni seviyorum ve politika icat edilmedi daha
hiç çocuk ölmedi ve hiç kuş vurmadı insanlar

ben seni öyle güzel seviyorum ki;
hiç bir insanın aklına gelmedi henüz
dünyayı bölüşmek ve uzaya gitmedik,
çünkü öyle güzeliz ki sevgilim
uzay bize geldi, insanlığımızla sevişmek için.

ben
seni seviyorum.
ve İsrail’li bir asker.
yeni doğmuş filistinli bir çocuğun
parmaklarını öpüyor.