Seni Seviyorum Şiiri - Elvera Korkmaz

Ey sevgili seni gerçekten seviyormuşum meğer
Seni seviyorum
Varlığım seninle değerli
Sensiz hayatın hiçbir anlamı yok
Açar mısın gönül evimi temizlemeye geldim
Bu geliş sensizliğe set çekiş

Yıllar geçti buluşmayalı
Seni o kadar özledim ki
Bu hasret hiçbir şeye benzemez
Sensizliği yaşamak var ya
Bu acı hasretin bedelidir çektiğim
Hep seni sordum dağa taşa toprağa
Her soruş da bir hançerdir,kurşundur göğsüme saplanan
Biliyorum ki
Hasretin başlangıcıdır bu
Onun için ağlıyorum
Sen aklımdayken her an
Sahip çıkamazsam sana hasret yüreğime
Bu işkence az bile sorumsuz bedenime
Hangi mazeretle varayım bilmem ki yare
...ki yitik viraneler de
Soğuğun koynun da sabahladım
Odanın ıssızlığında bir köşeye çekildim
Sensizliğin acısıyla sabaha dek seni andım
Seni seviyorum
Gecenin titrek bedeniyle,buluşmasıyla gözlerim
Bir yastık bir yorgan ayıramaz seni benden
Uykusuzluğun dibine kazımışım sevdamı
Seni seviyorum

Sadece bir aşk mıydı
Korkulu deryalara salan
Ürpertiyor bu sessizlik beni
Uyanılması güç, derinden ağır bu ses
Sanki sensizim
İçimi tırmalıyor bu düşünce
Varlığıyla yok oldu tüm kadavra
Odamın sıcak teninde
Sensizlik den buz kesilmiş bir beden
Asla
Haykırıyorum beton yığını duvarları sarıyor sesim
Sensizliği kabullenmek istemiyor bu ten
Ah gözlerim
Umut yelkeni açıl artık
Tükendi kalmadı gücüm
Sevginle sardık sarmaladık
Seni seviyorum
Seni düşünüyorum yalnızlığın küfesinde
Ve korkun tüm yanımı sarmış
Kıvrılıyorum bir kenara
Olur ya belki gel dersin diye
Seni düşlüyorum sabaha dek
Aşkın ve sabrın tablosuna seni çiziyorum
Tükenmeyen güzelliklerle
Sana sesleniyorum ne olur gel
Ve kalbime belki de hiç yaşanmamış
Aşkı gözyaşlarını sunuyorsun
Gönlümde ki buğulu camın her yerine
Her köşesine seni soruyor
Ve en içten muhabbetle
Senden seni istiyorum
Ve senin için yazıyorum
Sana sesleniyorum
Seni seviyorum

Elvera Korkmaz
Kayıt Tarihi : 6.8.2014 11:42:00