Seni Seviyorum Şiiri - Selma Ünsal

Oturdum yine masama,
önümde beyaz bir kagit,
düsünüyorum nasil sigdirsam hisslerimi satirlara,
ne yazsamda anlatabilsem kendimi sana.

Aslinda bugüne kadar anlatamadiysam
bu satirlarla mi anlatacagim?
Onca seyden sonra yinede icimde kücük bir umut isigi
ve bu umut isigiyla yaziyorum bunlari sana.

Hic bir zaman cesaretim vermedi elle,
karsina gecip anlatmak sana hisslerimi,
söyleyemedim bir türlü o iki kelimeyi.
Söyleyemedimde böyle oldu!
Beni kücük düsürdün!
Kendine layik görmedin!
Sevdigimi anladigin halde,
en temiz duygularimla alay ettin!
Bana okadar cekdirdigine ramen
silemedim, unutamadim....
'ooof' vazgecemdim senden.

Su an bütün cesaretimi topladim
ve o iki kelimeyi söylemeye hazirim.
Seni Seviyorum! ! !

Belki beni sevemezsin,
belki benimle alay edip gülersin.
Ama sunu bilmeni isterim,
sen yinede benim herseyimsin
ve seni senden cok severdim,
eger acsaydin kapilarini bana.

Keske bir ömür boyu o gözlerine dalip gitsem!
Keske kollarinda kendimi kaybettsem!
Keske dudaklarindan kana, kana aski icsem!
Keske, aah keske kendimi sana sevdirsem!
Ama nafile...
Keskelerle avunmamali...
Keske diyip aglamamali!

Bir vefasiza vurulursan budur olacagi.
Bosu bosuna yanip tutusursun özlemle!
bosu bosuna beklersin seni sevsin diye!
Bosu bosuna aglarsin sevdiginin ugruna!
Nasil olsa duysa bile gelmez sana.
Bosu bosuna bekleme,
anladim sonunda,
degmez o vefasiza...
Degmezmis sevdigim sana!