Dengesini kaybetmiş yürek!
2 kelimenin arasına gizlediği duyguları ile; telafuz zor olan cümleleri birleştirmek isterken...
Suskunluğa düşer!
Görmediği bir bakışla; hissettiklerini ifade edemez iken, zamanı bitirmişti.
Dili tutulmuş düşüncelerin içinde; söylemediği 2 kelime ise, birden bire çözülüverdi...
Öylesine! bir haykırışla yankılandı, yüreğin sesi...
SENİ SEVİYORUM...
Gölgen kaybolsada yüreğimden; seni sevmekten vazgeçmeyecek bu yürek! Bunu bil diye haykırdım sana...
Karanlığın tam ortasında; defalarca yankılanırken yüreğin sesi, sevginin gözyaşları boşaldı...
Karşılıksız sevmenin karşısında!
Nede olsa yalnızdı, yürek...
7.3.04
Sırma MersinKayıt Tarihi : 11.3.2004 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sırma Mersin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/11/seni-seviyorum-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!