Kâinata ters düşeni yaptık,
“Sonumuz ne olur” demedik,
Çünkü; Yüreklerimiz sevgiye açtı.
“Sevdik” umursamadan ikimizde.
Çok zamanında gün ortasında,
Günümüz karardı.
Bir türlü dağılmak bilmedi
Üstümüzde gezen kara bulutlar,
İmkânsız aşkımızın sevgisi yüreğimizde,
Hasretle acıya-kanaya,
İlerliyoruz bir tanem.
Olsun be canımın içi;
Bende sende katlanmaya,
Razıyız her cefaya.
Hayatımızı Muhteşem aşkına kavuşurken,
Söz verdik, bu aşkı yaşamaya umusuzca
Sen beni bende seni sevdik delicesine,
Uzaklarda olman, yüzüne hasret kalmam,
Hiç mühim değil sevdiğim,
Sen hayatımın anlamısın,
Sen şimdi en kıymetlimsin,
Sen ihtişamlı köşkümdesin.
“SENİ SEVİYORUM” diye
Kaç kez dedim bilmiyorum,
Yine söylüyorum,
Hatta haykırıyorum,
SENİ SEVİYORUM
Hem de
Canımdan çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 21.1.2014 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Yenidünya](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/21/seni-seviyorum-1-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!