Seni Seviyordum Şiiri - Abdulkadir Taşdelen

Seni bir sonbaharda tanıdı dünya,
Eylül’ün soluk rengi sardı her yanını
Ben henüz yoktum
Dünyaya gidişine ruhlar aleminde ağladım
Ve eylül yağmurları benimle yağmaya başladı.

Seviyordum seni,
Ve seni kundağında meleklerle koruyordum.
Öpüyordum seni,
Yanağına bir esintiyle konuyordum
Ve ben henüz yoktum.

Seni bir kışta bekledi dünya
Ocağın masum rengi sardı her yanını
Ben vardım ama sen yoktun
Bırakıp gidişine çıkmaz sokaklarda ağladım
Ve yağmur taneleri benim hüznümle donmaya başladı

Seviyordum seni
Ve seni avcumdaki dualarla koruyordum.
Özlüyordum seni,
Gözlerine bir şefkatle bakıyordum
Ve sen hala yoktun.

Seni bir ilkbaharda gözledi dünya
Nisanın tatlı rengi sardı her yanını
Sen vardın ama ben yoktum
Terkedip gidişine soğuk gecelerde ağladım
Ve nisan yağmurları benimle yağmaya başladı.

Seviyordum seni
Ve seni kalbimdeki şiirlerde saklıyordum
Gizliyordum seni
Dudağına bir buseyle konuyordum
Ve ben hala yoktum

Seni bir yazda kaybetti dünya
Temmuzun kahpe rengi sardı her yanını
Sen yoktun ben de yoktum
Dünyama gelişine ruhlar aleminde ağladım
Ve inci taneleri benim hüznümle olmaya başladı

Seviyorum seni
Ve seni cennette kapılarda bekliyorum
İstiyorum seni
Ellerini bir şefaatle tutuyorum
Ve ben hala varım.

-
12:08