Seni Seviyordum Şiiri - Hüznü Sevgi

Seni seviyordum.
Üzerime estirdiğin çınar yapraklarında
O güvenin sonsuzluğunda.
Yüzüme vuran sencil rüzgâr...

Seni seviyordum.
Kaç geceye gebe kalırdı düşlerim,
Sen sırtıma dokunduğunda.
İliklerime işlenen sencil bahar...

Seni seviyordum.
Mavi bir gölün balkonundan sıyrılan kimsesizliğimde.
Alnıma sürülen sencil kader...

Seni seviyordum.
Tatlı bir bülbüldü dilin,
Bana nağmeler şakıdığında...
Ağzımda ezber bozan sencil özneler...

Seni seviyordum.
Avuçlarıma bıraktığın avuç içi terinde,
Dudaklarının sihrinde.
Ellerime çöreklenen sencil aminler...
Öyle derin,
Öyle sessiz...

Hüzn-ü Sevgi