Ben en çok "seni özleyince" yoruluyorum,
Ya içim sızlıyor, kemiklerim donduruyor,
Ya da gözlerim, cümlelerime ağlıyor...
Ben en çok "seni özleyince" üşüyorum,
Ya mazi ağlıyor yüreğimde,
Ya da gözlerim, geçmişimle konuşuyor.
Özlüyorum işte ve yoruluyorum sessizce...
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 16:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!