Seni Sevince Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Seni sevince sabretmeyi öğrendim,
Durmayı, beklemeyi, bırakıldığım yerde kalmayı,
Direnmeyi öğrendim
Kasnakların zamanı sağabildiği ana kadar.
İsyan etmeyi öğrendim erimeye, çürümeye, bitmeye,
Pul pul olup dökülmeye.
Seni sevince kalkıp sırt dönmeyi öğrendim
Gülmeye.

Seni sevdim kuraklığın nemi sevdiği kadar,
Bulutların rüzgarı beklediği kadar,
Bayrakların dalgalanmayı,
Kuşların uçmayı,
Körlerin görmeyi,
Sağırların duymayı,
Kötürümlerin yürümeyi,
Zencilerin beyazlanmayı,
Dilsizlerin dillenmeyi sevdiği kadar sevdim,
Seve seve, sevilmemenin ne olduğunu, ne olmadığını
Öğrendim.

Ne isyanım var kaderime,
Ne serzenişim çilelerime,
Ne itirazlarım azaplarıma,
Yeter ki; sahip olabileyim seni severken
Aklıma.

(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 23-24/100)