Seni Severken senden vazgeçtim. 13.30 ...

Seni Severken Senden Vazgeçtim

Seni severken, kalbimde kopan fırtınalarla,
Vazgeçtim senden, gözlerinde yitip giden bir anla.
Ne acıydı sevdayı terk etmek,
Ama biliyordum, uzaklık yaklaştıkça derinleşecek.

Sevdikçe, her adım bir geri çekilişti,
Yüreğimde saklı kalan, sessiz bir direnişti.
Senden vazgeçtim, aşkın yıkımına yenildim,
Kendi ellerimle kalbimi söküp, ellerine verdim.

Her gece yıldızlara sordum seni,
Onlar bile anlatamadı, eksik kaldı cümleleri.
Bir aşk nasıl olur da hem yakar hem dindirir?
Seni severken, bir parçam da senden vazgeçer.

Ne olurdu sanki, bir tebessüm saklasaydın bana?
Gözlerime baktığında içimi saran son bir umutla.
Ama ben, vazgeçtim bile bile,
Sana olan sevgimi, suskun bir geceye emanet ettim.

Belki de sevmek, vazgeçmenin en büyük cesaretiydi,
Sessizce ayrıldım kalbinden,
Ama bil ki, vazgeçişlerim bile sevda doluydu,
Seni severken senden vazgeçtim…