ben seni severken gökyüzü yakuttu, yeryüzü yoktu.
gün, kuşlar uyanmadan doğar, gece uzun boylu kırılırdı.
ben seni severken aşk yoktu, gam yüklü türküler yakılırdı.
damarına su yürümemiş şiirler yazılmamıştı, şairler kördü.
ben seni severken dağlar kekik kokmuyordu.
dudağı körpe duruyordu, özlemi kimse öpmemişti.
ben seni severken menekşe henüz toprağın rahmine düşmemişti.
haziran diye bir ay yoktu, hüzün akardı gecenin içine.
ben seni severken saçların eylül kokmuyordu.
ağ günün kara gözü yoktu, bulutlar gökte göldü.
Kayıt Tarihi : 7.7.2022 04:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!