Seni severim Şiiri - Sinan Atik

Seni severim

Sevgiyi katından verdin kalbime
Seveceksem yine seni severim
Bin sitem etsem de pürmelalime
Kendime gelince seni severim

Gönül terazisi kaysa leylaya
Gözüm kör olursa türlü belaya
İçimde bir volkan dilde vaveyla
Hakikat denince seni severim

Sayısız ilmekle attığın düğüm
Bir aciz mücrimim budur gördüğüm
Rahmetin içinde gaflet ördüğüm
Mizana erince seni severim

İbrahimce ateş ırak değilken
Çok şükür bu dünya durak değilken
Bir garip yolcuyken Burak değilken
Öteleri özler seni severim.

Kimi zaman küser verdiğin bahta
Kimi zaman çıkar kibirden tahta
Nefsimin yaktığı ateşten narda
Pişman olur yine seni severim

Severim dersem de korkarım senden
Haddimi aşarsam geçersin benden
Yüz çevirme n'olur seni sevenden
Korksam bile en çok seni severim

Her neyi seversem hep rızan için
Bana bahşettiğin imtihan için
Sonra kuldan sayıp imtinan için
Bir sana sığınır seni severim...