Seni Severek Gidiyorum

Sana bunu yazmak zorundayım,
çünkü susmak artık seni korumuyor, beni de iyileştirmiyor.

Ben seni yarım sevmedim.
Korkarak hiç sevmedim.
Aklımı susturup kalbimi ortaya koydum.
Ama sen, kalbimi elinde tutup
hiç aitlenmedin.

Yanındayken bile sana ulaşamadım.
Dokundum ama geçemedim.
Sevdim ama tutamadım.
Çünkü sen, sevildiğin yerde kalmayı değil
kaçmayı seçtin.

Bil istiyorum:
Ben senden vazgeçmedim,
kendimi seçtim.
Bu çok başka bir şey.

Seni hâlâ tanıyorum.
Sesini, bakışını, susuşunu…
Ama artık bunlar beni yakmıyor.
Çünkü ben yanmayı değil,
yaşamayı istiyorum.

Bu bir öfke maili değil.
Bu bir “artık yeter” de değil.
Bu, seni severek kapattığım
son cümle.

Seni sevdim.
Gerçekten.
Ama sevgi tek taraflı taşınacak bir yük değil.
Ve ben daha fazla eksilerek
kimseye ait olamam.

Beni arama.
Bir işaret bekleme.
Bu veda,
geri dönüşsüz.

Kalbimde sana dair
hiçbir çirkinlik bırakmıyorum.
Ama kendime dönüyorum.

Hoşça kal.
Seni sevebildiğim hâlimle.