Seni Severdim Ama...sen Bilmezdin.

Ölüm kadarsoğuk olan bu yalnız şehirde;
Sadece avuç içlerinin sıcaklığına hasrettim.
Gözlerim havada bir bir yıldızları seyrettim
Alacakaranlıkta seni benzettiğğim silüetlere koşarken
Az mı tepetaklat yüreğimi incittim.
Şimdi gülüyorum kendime aşkın ne büyük bir bela olduğunu ve
ne kadar tatlı olduğunu düşünüyorum...
Tebessüm eşkitiyor yüzümü.
Yeniden başıma bunların geleceğini bilsem terettütsüz yeniden severdim seni.
Sana değmez diyerek aşkı zedelemek istemiyorum.
Ben aşkı seviyorum seni severken.
Boğazım düğümleniyor
Bazen susuyorum,
Ben sana susuyorum çoğu zaman,
Boğazım kuruyor; yumruk gibi birşey takılıyor tam o anda,
Yutkunamıyorum...
Hıçkırıklarım boğuyor nefesimi.
Susamıyorum çaresizliğin en derin yalnızlığında,
Ve sana dair birşeyler karalıyorum.
Bütün öfkeleri sende biriktirdim.
Anlamsız ve vakitsiz gidiyorum buralardan.
Yine bir ölüm sessizliğine bu şehir
Adımlarım bir ileri iki geri.
Avuçlarını araken soğuk sabahlara uyanıyorum sensiz.
Sıcaklığını ararken bir üşüyorum,bir düşüyorum
Masallarda aradığım aşkı ben yaşadım biliyorum.
Aşka sitem edilmez sitemim aşka değil
Beni bu hastalığa düşüren sensizleğe
Aşka o kadar masumdu ki!
Minicik bir yumuk eldi
Işıl ışıl bakan bir çift gözdü
Sımsıcaktı...
Aşka lafım yokkk
Suçlu olan bizdik belkide
Düşünüyorum artık yavaş yavaş; belki geç oldu ama! ...
Olsun ben böyleyim işte ya erken konuşurum ya geç anlarım.
sevdiğimi belli edemediğimi yüzlerce kez tekrarladım.
Severdim...sana bakarken sende bilirdin.
Gizli gizli ağlardım.
Sen bilmezdin ama ben seni çooook severdim...
Mehmet Kovancı 21/01/2011