Zaman geçmişle gelecek arasında bir köprü. Bizler ona asılı hayatlar. Rotamız belli, serhoşluğuna kanıp kendimizi kandırdığımız şu dünya da buruşulup bir kenara atılacakken. Uykuların derin olması ne tezat. Uyan kalbim senin için bir dünya çöpe atılıyor da kimse demiyor neden niçin. Uyan ey kalbim kimseye meyletme de bak gerçekliğine seni seven kim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta