Didindi durdu.
Hiç pes etmedi.
Okuması yazması olmasada...
Bizleri seven kocaman bir yüreği var...
Babalar hep böyle...
Benim babam...
Nur yüzlü, ak saçlı...
Mert babam,
Merhametli babam...
Çakmak çakmak gözleri var...
Uzaktan bizi gözler, sever...
Kalbi hep bizim için atar...
Ne kadar söylesemde;
Ne kadar uzatsamda yetmiyor...
Baaabaammm...
Benim işçi babam...
Çilekeş babam...
Uzak gibi dursada...
Hep bizim için çabalar...
Kendini hiç düşünmedi...
Ateşlere attı kendini...
Kavrulsada;
Hep dik çıktı...
Gece gündüz demeden;
Hep rahat edelim diye...
Vücudunu siper etti...
Sevdi içinden...
Baktı manalı manalı...
Bir iki damla gözyaşı...
Geçti gitti işine...
Sevgisi çalışmak oldu...
Sonunda vücudu yoruldu...
Hiç yıkılmayacak çınar...
Gözümüzün önünde eriyor...
Benim canım babam...
Size onurlu bir hayat bırakıyorum...
Benim evlatlarımsanız...
Benden size kalan;
Doğruluktur, çalışmaktır...
Bir lokma haram yerseniz...
Bin lokma senden gider...
Eğer oğlum isen,
Bu da kulağına küpe olsun...
Seni seven baban...
Kayıt Tarihi : 10.8.2012 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
05.08.2012 saat 21:09-20 Erzincan yoluna giderken
TÜM YORUMLAR (1)