Sızılı çiçekler yetiştirdim uğruna, alışkanlığım oldun yokluk gibi avucumda
Erteli günlere koştum gönül atlarımı, binlerce nal birikti ah aşkın ovalarında
Acılarla sildim aynadaki yüzümü, bir yara gibi kaynadım umudun toprağına
Bir tek bakışına can verdim ben, çaresiz kaldım yüce sevginin kutsallığında.
Sökülse de yerinden aşkın bahçeleri, açılan her kapıdan sen gireceksin içeri
Bin bir yerinden çivilensem de inlemem, sensin ruhumdaki cennet kolyem
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı