Eksik yaşadığımız bu renkli göğün altında biz
Yırtılan göğsümüzü her gece şiirlerle yamadık
Kırmızı olup kanadık, yeşil olup coşkuyla çağladık
Bir sevdanın veda öpüşüyle ikimiz çocukça ağladık
Bu çelişki gezegeninde ne kadar ruhumu sana taşımak istesem de ışınlarına hep uzak kalıyorum. Sözcüklerimin kristalleri sana çarpıp geri dönüyor. Düşünceler tuvalimde seni beklerken, sevdam pusatsız acılara nasıl ve neden kapıldı bilmiyorum. Nasırlı yüreğimin öksüz yollarında bir başıma ayazlardayım, üşüyorum, konuştukça girdaplara atılıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
