Seni Sevdikçe Şiiri - Suzan Kuran

seni sevdikçe
kesiyor yüreğim
keskin bir kılıcı ortasından
ne çok sevmeler
dökülüyor
zemheri yazlarıma
sardunyalar
kar altında
çiçek açıyor gözlerin gibi
ne çok şeyler
anlatıyorum
hiç konuşmadan
seni sevdikçe
yeşil ebruli kuşlar
uçuruyorum göklere
bahar bahçelerine dönüyor
bir avuç gökyüzü
yağmurlar yağıyor
mevsimler geçiyor
görmüyorsun
sevdadan yana
kendin değilsin
seni sevdikçe
sen bende yaşıyorsun
ama bendeki seni
bilmiyorsun
geçiyorsun kendi
yaşamının içinden
kendi yokluğunda
yok oluyorsun