Seni Sensizde Yaşarım Şiiri - Adem Durmazer

Gelme istemiyorsan aşkım gelme.
Seninle oldugu gibi olmasada,
ben seni sensizde yaşarım.
Hayalıni karşıma alır.
Varmışsın gibi coşarım.
Yine iki kişilik demlerim çayı.
Senin önüne simit koyarım.
Kendi önüme poğaçayı.
Bir bardakta senin önüne koyarım.
Bilirsin eksik olmaz zeytinim kaşarım.
Gelme istemiyorsan aşkımgelme.
Ben seni sensizde yaşarım.
Geçerim makinanın başına,
bitirmeye çalışırım bütün işi.
Bir yandanda o oturdugun koltuğa bakarım.
Kendi kendime konuşurum.
Yalnızlığı böylede olsa aşarım.
Gelme isremiyorsan aşkım gelme.
Ben seni sensizde yaşarım.
Açarım televizyonu.
Sıradaki ilk parçayı sana,
ikinciyi kendime seçerim.
Filmlerdeki,dizilerdeki,
en güzel kızın yerine seni,
kendimide adamın yerine koyup,
deli divane peşinden koşarım.
Gelme istemiyorsan aşkım gelme.
Ben seni sensizde yaşarım.
Nerede,nasıl adım attığını,
gün boyu neler yaptığını,
ne zaman yatıp ne zaman kalktığını,
ezbere bilir hissederim.
İşte buda benim başarım.
Gelme istemiyorsan aşkım gelme.
Ben seni sensizde yaşarım.
Sen hissetmessen hissetme.
Duymassan duyma.
Görmessen görme.
Bu benim seninle olmama engel değil.
Bedenin beynimde.
Ruhun kalbimde.
Her an dolar taşarım.
Gelme istemiyorsan aşkım gelme.
Ben seni sensizde yaşarım.