Seni Sensiz Yaşarken Şiiri - İbrahim Çayır

Sen orada ben burada yanarak giden
Güzelim aşk günleri gel artık
Seninle umarak mutlulugu
Kokunu duydum yazdıgım bu satırlarda
Hep seni keşfettim
Hep seni istedim
Heyecanlı halen umudum
Seni sensiz yaşarken
Bağrıma yakışan sevgini taktım
Anılar fırtınalarla uguldayan
Yangınlı bir köşk gibi bogazın
Derin karanlık sularına baktım
Ayrılık günlerimizin
Derin karanlık sularına..
O an
Yaşamak bir öpüş kadar güzelken
Uzak durulmaz dedi bir kuş
Sevenin varken severken
Bilemedim
Haykırıyorum sevgilim bak
Yok sayarak anılarımı
Düştüm sonunda sana
Sen çiçekler kadar güzelken
Ben çiçekler kelebegi şaşkın
Çırıl çıplak soluk soluğa
Cennet denilen ülkene düştüm
Her gün her gece aşk ile
Titrerim güzelliginin üstüne
Akşam ateşinin sıcaklıgına benzer
Ve doyumsuz
Sütlü mısır tadında
Susamış toprakmıyım
Taa içime işliyor aşkın
İnce yagmurlarla çırpınan kalbim
O derin gözlerine bakıyorum mahmur
Dokunuyorum sanki eşsiz bedenine
Şaşırıp kalıyorum aşkın böyle güzel
Böyle yakıcı bir duygu olduğuna
Baktıkça sırma saçlarının
Arasında mavi gözlerin
Deniz görünüyor
Bir inip bir çıkıyor gögsün
Ve uzakta öylece
Rüzgarlarla sallana sallana
Akıp gidiyor
Altın bakışlı gözlerin
Ben çiçekler kelebegi şaşkın
Sen çiçekler kadar güzel
Bana verebileceğin zevklerle
Uçup gidiyorum agaçların üzerinden
Bulut mavi sonsuz bir atlasa
Rüzgarlarla sevdalarla dopdoluyum
Yaşıyorum
Aklımın ucundan bile geçmez
Sensiz yaşamak
Gecelerin adı yok artık
Özlemlerin
Hasretin adı yok artık
Sevgilim
Yakında kavuşursak