Senin özlemine dalar geçip giden yıllara kahrolurum
Ağlayıp susmaktı yüreğimde
Yalnız kaldığımda hüzünlenirdi
Bendim kahrolup sensizliğe beklerdim seni
Beklerdim umutlarımı yitirdiğimde hıçkırarak ağlardım
Seni sensiz yaşamayı öğrendim
Acımasız hayatta yaşamaya hakkım vardı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta