Bir yudum sevgi için kazıyorum ellerimle toprağı
Sonra toprak parmaklarımdan ruhuma sarılıyor
Bir yalın aşk akıyor pınarlarımdan parmak uçlarıma
Kazıdıkça kazıyorum derin, kuru mezarı
Bedenim bana mısın demez, çırpınır yokluğunda
Bir tutam varlığına muhtaç bir garip aşık
Zaman baş ucumda, son nefesime and içmiş
Bense yokluk denen çukurda seni sensiz yaşıyorum
Kayıt Tarihi : 23.4.2022 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürümeden gezmek gibi...
Tatmadan doymak gibi...
mış gibi...
Kendini kandırmak gibi...
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)